라틴어 문장 검색

in hunc postea deprecantem non ultra uerba excanduit, et quidem totidem fere atque eadem.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Vespasianus, 14장 1:3)
erubuit nempe haec ceu fastidita, repulsa, nec Stheneboea minus quam Cressa, excanduit, et se concussere ambae, mulier saevissima tunc est, cum stimulos odio pudor admovet.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X132)
Sed non minus Numantini quam Caudini illius foederis flagrans ignominia aut pudore populus Romanus dedecus quidem praesentis flagitii deditione Mancini expiavit, ceterum duce Scipione, Carthaginis incendiis ad excidium urbium inbuto, tandem etiam in ultionem excanduit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 7:1)
fervorem autem quo animus excandescit excitaturque alias ad iram alias ad virtutes nonnumquam ad temporalis furoris excessum, per quas res etiam bella nascuntur, Martem cognominaverunt, cuius vim poeta exprimendo et similitudini ignis adplicando ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 6:2)
Nam et contentio nimia vocis resederat et quasi deferverat oratio lateribusque vires et corpori mediocris habitus accesserat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 90장 8:7)
non modo non fecit sed, cum de hostiis ageretur et posset rem impedire si ut resciit, excanduit et me causam inimicitiarum quaerere clamitavit, ut, si mihi in pecunia minus satis fecisset, per hanc speciem simultatis eum consectarer.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS: M. CAELI EPISTVLAE AD M. TVLLIVM CICERONEM, letter 11 2:3)
quantis illa clamoribus adulescentuli diximus de supplicio parricidarum, quae nequaquam satis defervisse post aliquanto sentire coepimus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 30장 3:1)
haec nullam habent vim, nisi ira excanduit fortitudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 43:4)
- aut rogandi orandique sunt, ut, si quam habent ulciscendi vim, differant in tempus aliud, dum defervescat ira.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 78:2)
defervescere autem certe significat ardorem animi invita ratione excitatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 78:3)
Excanduit Trimalchio et Quicunque inquit mihi fundi empti fuerint, nisi intra sextum mensem sciero, in rationes meas inferri vetuo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 53:16)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio facta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aures meas obsceno sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 85:3)
tum ego totiens excitatus plane vehementer excandui et reddidi illi voces suas:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:18)
Genua ego perseverantis amplector, ne morientes vellet occidere, et merito inquam excandesceres, si posses perditum ostendere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION